Hayvancılıkta amaç otu ete cevirmektir. Biz ise eti ite çeviriyoruz. Avrupa ülkeleri özellikle tarım ve hayvancılık ile ilgilenen ve bu işle adı çıkan ülkeler otu ete yani sermayeye çevirerek gelir elde etmektedir.
Ülkemize baktığımızda ise maalesef bizler otu ete çevirmek yerine otu ite çeviriyoruz.
Başıboş sokak köpekleri sayısı her geçen gün kontrolsüz bir şekilde artmaktadır. Bununla beraber getirdiği risk ve sorunlar da hızlıca artmaktadır.
Başıboş sokak köpekleri kime zarar vermiyor ki?
Kontrolsüz üreme ve çoğalmalarıyla vatandaşın sokakta, sosyal ve toplumsal alanda rahat gezme hakkını elinden alıyor.
Çocuklar parklarda rahatça oyun oynayamıyor. İnsanlar rahatça dışarı çıkamıyor. Yolculuk sırasında araçlara verdikleri zararlar ile milli servetin erimesine ve insanların kaza geçirmesine sebep oluyor.
İnsanları ısırarak ya da dışkılarıyla hastalık yayarak insanların hastalanmasına ve hatta kuduz olup ölmesine sebep olarak sağlık harcamalarının artmasına da sebep olmaktadırlar.
Çocukların parçalanarak ölmesine ya da kuduz olup acı içinde can vermesine sebep olmaktadırlar. Bu yüzyılda hâlâ kuduzdan bir kişinin vefat etmesi ne acı değil mi?
Et ve süt üreten hayvanlara saldırarak hayvancılığa zarar vermektedirler.
Bu örnekler uzayıp gider çünkü başıboş sokak köpekleri her yönüyle insana ve insana dair her şeye zarar vermektedir.
Bir diğer acı olay ise belediyelerin çocuklar köpekler yüzünden ölürken şirinlik olsun diye sırf aferin almak için köpek maması alıp dağıtması ve köpek beslemesi yapması.
İnsanlar bunlar yüzünden ölürken böyle bir şey yapmak abesle iştigaldir. En hafif tabiriyle saygısızlıktır.
Yapılması gereken bellidir. Aklın yolu birdir. Belediyeler bu kadar hevesli ise barınak yapıp sokak köpeklerini toplamalıdır. Kısırlaştırma işlemiyle kontrolsüz üremenin önüne geçmelidir.
Kuduz olan ya da kuduz tehlikesi yaşayan köpekler uyutulmalıdır.
Bizim insanımız değerlidir. İnsanımızın kıymetini bilmeliyiz ve insanca yaşamalıyız. Hiç kimse sokak köpekleri yüzünden ölmek ya da sorun yaşamak zorunda değildir.
